92. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni - jest to przestroga przed bezpodstawnym posądzaniem innych.
Pan Jezus nawołuje uczniów do powściągliwości w wypowiadaniu sądów, aby nie zgrzeszyć przeciw miłości bliźniego i w ten sposób nie ściągnąć na siebie potępienia. „Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone” (Łk 6, 37).
Człowiek nie jest w stanie obiektywnie ocenić postępowania drugiego, gdyż nie zna wewnętrznych uwarunkowań, motywacji i wszystkich zewnętrznych okoliczności z tym związanych. Dlatego zostawmy sąd Panu Bogu.

93. Nie ma nic ukrytego, co nie będzie ujawnione - nie można liczyć, że coś da się na zawsze ukryć.
Prawda ma ogromną siłę. Wcześniej czy później wyjdzie na jaw. O tym przekonuje nas Chrystus, mówiąc: „Więc się nie lękajcie! Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być ujawnione” (por. Mt 10, 26).
Sąd Ostateczny jest po to, aby wszystko stało się jawne, aby mogła nastąpić pełna sprawiedliwość. Dobre i złe czyny będą znane wszystkim.

94. Siekiera przyłożona do drzewa - czyli wkrótce nastąpi wymierzenie sprawiedliwości.
Są to słowa św. Jana Chrzciciela: „Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień rzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie (...). On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. On ma wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym” (por. Mt 3, 10-12). Tak na pewno się stanie, jeśli za życia nie skorzystamy z miłosierdzia Bożego.

95. Wydobywać ze skarbca stare i nowe - to umiejętność łączenia tradycji z tym, co nowe.
Pan Jezus w Ewangelii według św. Mateusza mówi: „Każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13, 52). Chodzi o umiejętność łączenia znanych już prawd ze Starego Testamentu z tymi, które głosi Chrystus jako posłany od Ojca Mesjasz.
W naszym codziennym życiu stoimy często przed dylematem, co wybrać? Czy to, co nowe, jest lepsze? Nowoczesne i postępowe nie zawsze oznacza lepsze lub prawdziwe.

96. Kto nie jest przeciwko nam, jest z nami - jest to zasada, która u większości jest przyjmowana. Tę zasadę głosił Jezus Chrystus.
W Ewangelii św. Łukasza czytamy o następującym wydarzeniu: „Wtedy przemówił Jan: „Mistrzu, widzieliśmy, jak ktoś w imię Twoje wypędzał złe duchy i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami”. Lecz Jezus mu odpowiedział: „Przestańcie zabraniać; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami»” (Łk 9, 49-50).

97. Prawdziwy Izraelita - tak określamy człowieka szczerego, na którym można polegać.
Zrozumiemy to lepiej w kontekście wydarzenia, które opisuje św. Jan w swojej Ewangelii. „Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu». Rzekł do niego Natanael: «Czy może być co dobrego z Nazaretu?». Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz». Jezus ujrzał, jak Natanael zbliża się do Niego, i powiedział o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma żadnego podstępu». I po krótkiej rozmowie Natanael wyznał: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem
Izraela!»” (por. J 1, 45-49).
W tradycji chrześcijańskiej Natanael utożsamiany jest z Bartłomiejem Apostołem. Miał on dotrzeć do Indii, ale poniósł śmierć męczeńską w Armenii.

98. Być dobrym zaczynem - apostołować, pomagać innym wzrastać w wierze i miłości.
Wśród wielu przypowieści Pana Jezusa o królestwie Bożym ta wydaje się być najkrótsza. „Królestwo Boże podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło” (por. Łk 13, 20-21).
Każdy może łatwo skojarzyć proces powstawania chleba dzięki zaczynowi z działaniem apostolskim. Takim zaczynem byli Apostołowie i wszyscy chrześcijanie w pierwszych wiekach rozwoju Kościoła. Takim może być każdy z nas, jeżeli będzie żył duchem Ewangelii na co dzień.

99. Księga zamknięta na siedem pieczęci - czyli niedostępna lub niezrozumiała.
Dla jednych „księga zamknięta na siedem pieczęci” - to wiedza, dla innych - sztuka, którą trudno zrozumieć, a dla niektórych współczesnych - to działanie komputera.
Porównanie to pochodzi z Księgi Objawienia, czyli Apokalipsy. Św. Jan w swoich wizjach przedstawia Boga, który trzyma w ręku księgę opieczętowaną siedmioma pieczęciami. Jest to Księga Życia, która zawiera imiona sprawiedliwych. W niej też opisane zostały losy świata aż do końca, czyli Sądu Ostatecznego.
Nikt nie jest godzien otworzyć tej księgi. „Jedynie Baranek zabity (czyli Chrystus) jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (por. Ap 5, 12).

100. Alfa i Omega - jest to synonim objęcia wszystkiego od początku do końca.
Alfa i Omega - to pierwsza i ostatnia z liter greckiego alfabetu. W starożytności języki grecki i łaciński były najbardziej rozpowszechnionymi językami w obszarze śródziemnomorskim. Również Księgi Nowego Testamentu pisane były w tych dwóch językach.
Z języka greckiego pochodzi słowo: „Chrystus”, co znaczy „Namaszczony” i posłany przez Boga Mesjasz. O Nim mówi św. Jan: „Ja jestem Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec” (Ap 22, 13).

KONIEC