W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia przypada również święto Wojska Polskiego. W Rzeszowie wojsko ma swój kościół i parafię garnizonową, która obchodzi w tym roku 55 lat odnowienia.
Pod koniec XIX stulecia w Rzeszowie rozpoczęto szereg inwestycji związanych z wojskowością. Na tzw. Wygnańcu (dzisiejsza ul. Dąbrowskiego) rozpoczęto budowę koszar dla kawalerii, a przy ul. Langiewicza po 1901 r. powstały koszary dla Obrony Krajowej. Był to jeszcze okres zaboru austriackiego. Przed wybuchem I wojny światowej garnizon rzeszowski liczył 3000 żołnierzy. Nauczyciel szkoły powszechnej z Rzeszowa Antoni Weiss rozpoczął starania o utworzenie parafii garnizonowej w kościele poreformackim zamienionym na wojskowe magazyny. W 1921 r. pierwszym proboszczem parafii garnizonowej został były legionista ks. mjr Franciszek Kisiel.
Rzeszowskie gazety w okresie międzywojennym pisały, że świątynia przybiera coraz piękniejszą szatę. Założono sygnaturkę, w nawie głównej pojawiło się sklepienie żelazno-betonowe. Wewnątrz na filarach i ścianie frontowej odsłonięto pod tynkiem cenne freski z XVIII wieku przedstawiające świętych franciszkańskich. Utworzono specjalny komitet restauracyjny kościoła, który otrzymał ze Lwowa piękny ołtarz z katedry ormiańskiej. Ponoć wyryta była na nim data 1462 r. Z tej samej katedry komitet otrzymał ambonę z XVI wieku oraz ołtarz z kościoła św. Mikołaja we Lwowie. Uzyskano także dwa inne ołtarze z muzeum przemysłowego we Lwowie. We wspomnianym ołtarzu głównym w polu centralnym znajduje się przedstawienie św. Dominika, który otrzymuje od Matki Bożej różaniec. W bocznych ołtarzach odnajdujemy obrazy Matki Bożej Królowej Polski i obraz Miłosiernego Jezusa. Obraz Jezusa Miłosiernego, który powstał niedługo po pierwszym obrazie umieszczonym w Wilnie, został namalowany w 1939 r. przez Antoniego Kamińskiego lub Michalinę Janoszankę (krakowską uczennicę Jacka Malczewskiego, pochodzącą z Rzeszowa). Jest to jedno z pierwszych wyobrażeń Miłosierdzia Bożego. W kościele znajduje się też kopia figury Matki Bożej Ludźmierskiej. Kościół ma także podziemne krypty, w których spoczywają doczesne szczątki dobrodziejki kościoła księżnej Marianny Lubomirskiej, sześciu reformatów i konfederatów barskich z XVIII wieku. Z Marianną Bielińską książę Jerzy Lubomirski doczekał się synów Teodora i Hieronima oraz córki Marianny. Jak wynika z epitafium, znajdującego się kiedyś w kościele reformatów w Rzeszowie, sześcioro innych dzieci zmarło. Kiedy zmarła jego małżonka, również pochowana w kościele reformatów w Rzeszowie, napisał dla niej pięknie na epitafium: „Tu leży skarb, nie ciało, depozyt najdroższy. Piękna, serce pobożne i uroda, którą mogliśmy słusznie nazwać swych czasów Pandorą…”. Podczas renowacji świątyni komitet odrestaurowania kościoła wydał specjalne cegiełki wspomagające ten cel. Parafia wojskowa istniała tutaj do wybuchu II wojny światowej w 1939 r.
Po wojnie staraniem ks. płk. Juliana Humeńskiego odnowiono kościół, a w 1960 r. biskup przemyski Franciszek Barda poświęcił odbudowaną świątynię. 14 sierpnia 1969 r. bp Ignacy Tokarczuk ustanowił przy kościele parafię wojskowo-cywilną pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski.
„Złoty Dyplom” i 96 punktów na 100 możliwych przyznało Jury zespołowi „Ale Cantare” z Płoskiego na XI. Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Rzeszowie. W dniu 27.01.2024 r. żeński zespół wokalny z Gminy Zamość wziął udział w prestiżowym konkursie muzycznym, w którym rywalizowało łącznie 26 zespołów, w tym 22 chóry. Grupa chórzystek „Ale Cantare” prezentowała swój program w kategorii „chórów jednorodnych”, w której była najlepsza.
Centrum wydarzeń w ramach XI. Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Rzeszowie zlokalizowano w Instytucie Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Ten doroczny konkurs skierowany jest do amatorskich zespołów chóralnych oraz orkiestr. Celem festiwalu jest podnoszenie jakości pracy artystycznej formacji amatorskich, ocena dorobku artystycznego zespołów, integracja amatorskiego ruchu artystycznego oraz ocena pracy dyrygentów i ich doskonalenie zawodowe. Dyrygentką żeńskiego zespołu wokalnego „Ale Cantare” z Płoskiego w Gminie Zamość jest Barbara Rabiega, a grupa szlifuje poziom pod skrzydłami Gminnego Ośrodka Kultury Gminy Zamość, gminnego samorządu oraz OSP Płoskie. W tym roku obowiązkowym utworem konkursowym dla wszystkich zespołów wokalnych była kolęda „Lulajże Jezuniu” w dowolnej aranżacji. Czas całej prezentacji nie mógł przekroczyć 10 minut więc artyści mogli jeszcze dobrać do repertuaru inne kolędy lub pastorałki. „Ale Cantare” zaśpiewało łącznie aż 4 utwory: Pospieszajcie pastuszki, Lulajże Jezuniu, Nuż my dziś Krześcijani i Przybierzeli do Betlejem. Przesłuchania konkursowe rozpoczęły się już o godz. 10:00, a wszystkie 26 zespołów w różnych kategoriach wykonało łącznie 80 utworów. Jury w składzie Prof. dr hab. Dariusz Dyczewski- przewodniczący, Prof. dr hab. Monika Mielko-Remiszewska, Dr hab. prof. UR Anna Marek- Kamińska przyznało formacji wokalnej z Gminy Zamość aż 96 punktów i „Złoty Dyplom”. Tylko dwa inne zespoły miały nieco więcej punktów. Wieczorem, już po przesłuchaniach konkursowych, o godz. 18:00 w rzeszowskiej Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny odprawiono uroczystą Mszę świętą z udziałem wszystkich zespołów festiwalu. Mszę celebrował JE ks. Biskup Jan Wątroba - Ordynariusz Rzeszowski. Tuż po Mszy odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu, ogłoszenie wyników i rozdanie dyplomów, a także galowy koncert finalistów. Organizatorami tegorocznego festiwalu były następujące podmioty: Studium Muzyki Liturgicznej w Rzeszowie, Polski Związek Chórów i Orkiestr Oddział w Rzeszowie, a także Instytut Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Turcja i Liban. Te dwa kraje były celem pierwszej zagranicznej podróży apostolskiej Leona XIV. Obydwa zaliczane są do Bliskiego Wschodu, czyli jednego z najbardziej gorących pod względem społecznym i politycznym miejsc na ziemi.
Turcja była spodziewanym celem wizyty papieskiej od dawna. Głównie z racji przypadającej w 2025 r., wielce znaczącej rocznicy 1700-lecia soboru nicejskiego, który do dzisiaj jest jednym z najważniejszych symboli jedności chrześcijan, w tym jedności starożytnych Kościołów wschodnich z Kościołem rzymskim. Na terenie dzisiejszej Turcji skodyfikowano wtedy wiarę w bóstwo Jezusa Chrystusa, co jest fundamentem wiary podzielonego w ciągu wieków świata chrześcijańskiego.
W każdej historii narodowej przychodzi taki moment, w którym trzeba spytać: co by zostało z państwa, gdyby nie garstka ludzi, którzy uparcie stoją tam, gdzie powinien stać mur? I czy mur w ogóle jeszcze by istniał? W Polsce takim murem bywała często kobieta – mądra, nieugięta, kierująca się nie kalkulacją, ale sumieniem. Kobieta, która swoje życie złożyła na ołtarzu wspólnoty, choć inni chętnie widzieli w niej jedynie wygodny cel do bicia. Prof. Krystyna Pawłowicz jest jedną z tych postaci: jedna przeciw wielu, spokojne „nie” tam, gdzie większość wolała udawać, że nic się nie dzieje.
W czasach, gdy siła instytucji była podgryzana w białych rękawiczkach przez europejskie centra nacisku, ona powtarzała jedno: polska konstytucja nie jest ozdobą, lecz granicą. Gdy inni w milczeniu przyjmowali coraz odważniejsze próby podporządkowywania polskich instytucji unijnemu „centrum decyzyjnemu”, ona wskazywała na pozatraktatowe ideologie, które wpychano do europejskiego obiegu niczym niechciane domknięcie systemu – bez pytania, bez zgody, bez wzajemności. Za to wszystko zapłaciła cenę, której nikt nie powinien płacić za obronę fundamentów własnego państwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
