To fakt, że chrześcijaństwo jest w historii sukcesywnie upokarzane, także miejsce dla chrześcijan najświętsze – miejsce narodzenia Jezusa Chrystusa, którego świętość wyjątkowo naruszają zarówno Palestyńczycy, jak i Izraelczycy, okupujący Betlejem i okolice. To wszystko napełnia ogromnym bólem i cierpieniem. Jednocześnie musimy zadać sobie pytanie: Co się stało z chrześcijanami? Przecież na świecie żyje nas tak wielu, chrześcijanie są wśród wielkich polityków i należą do możnych tego świata.
Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że Pana Boga nie można oszukać, okpić; Boga nie można zniweczyć. Gdy odpowiadał Mojżeszowi na pytanie, kim jest – sam zdefiniował siebie: Jestem Tym, Który Jest. Do Jego istoty należy to, że On Jest. Nikt z nas nie może powiedzieć, że jest bytem koniecznym, możemy być i może nas nie być – nic się nie stanie. A Bóg po prostu jest. Objawia siebie w Starym Testamencie, a nam objawił się przez Osobę Jezusa Chrystusa, który przekazał światu, że Bóg jest naszym Ojcem, że dla każdego z nas jest Miłością Miłosierną, a święta, ojcowska Boża Opatrzność jest nad światem i nad każdym człowiekiem. Syn Boży został posłany, aby nas zbawić.
Tą prawdą powinniśmy żyć. Jednocześnie winniśmy przeżywać wielkie zobowiązanie wynikające z faktu, że Bóg dał nam swojego Syna, „aby każdy, kto w Niego wierzy, nie umarł, ale miał życie wieczne” (J 9, 16). Czy jesteśmy tego dostatecznie świadomi? Na ile jesteśmy ludźmi głębokiej wiary? Jak naprawdę postępujemy w życiu? Czy nasze chrześcijaństwo staje się każdego dnia wartościowsze i bogatsze przez modlitwę i przylgnięcie do Boga? Czy staramy się codziennie bardziej być dziećmi Bożymi? A może nasze chrześcijaństwo rozpływa się gdzieś w pogoni za dobrami tego świata – materialnymi, przyjemnościowymi itp. Może zapomnieliśmy o Ewangelii Jezusa, o Ośmiu błogosławieństwach, o Bożych przykazaniach? Może zapomnieliśmy o tym, że mamy rozwijać się jako dzieci Boże przez udział w Eucharystii. O tym, że niedzielna Msza św. ma kształtować nasze codzienne życie i postępowanie. Że ewangeliczne podejście do drugiego człowieka to podejście z miłością, wyrozumiałością, serdecznością i braterstwem. Czy jako chrześcijanie pamiętamy o tym, że przede wszystkim w naszych rodzinach mamy budować królestwo Boże? Jak to czynimy?
„Ojcze nasz... święć się Imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje...”.
Podczas przeżywania Zesłania Ducha Świętego można odkryć bardzo ważną rzecz. Duch Święty jako Duch Prawdy prowadzi Kościół i to On prowadzi wiernych do poznawania Prawdy. Jest to rzeczywistość, którą nazywamy sensus fidei, czyli zmysł wiary ludu Bożego. Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych wskazuje, że jest to instynktowne wyczulenie na sprawy wiary, którym jest obdarzony cały Kościół. Oceną objawienia i trafnością sądu w tych sprawach kieruje Duch Święty. Trafną opinię daje św. Paweł Apostoł, który w Liście do Kolosan mówi o działaniu Boga w kontekście poznawania Jego woli: „Przeto i my (...) nie przestajemy za was się modlić i prosić [Boga], abyście doszli do pełnego poznania Jego woli, w całej mądrości i duchowym zrozumieniu, abyście już postępowali w sposób godny Pana, w pełni Mu się podobając, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i wzrastając przez głębsze poznanie Boga”(por. 1, 9-10). Temat ten rozwija także Sobór Watykański II, który pogłębia myśl kard. Henry’ego Newmana. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium czytamy: „Ogół wierzących, mających namaszczenie od Świętego, nie może zbłądzić w wierze i tę swoją szczególną właściwość ujawnia przez nadprzyrodzony zmysł wiary całego ludu, gdy «poczynając od biskupów aż po ostatniego z wiernych świeckich» ujawnia on swą powszechną zgodność w sprawach wiary i moralności. Dzięki temu zmysłowi wiary, który jest pobudzany i podtrzymywany przez Ducha prawdy, Lud Boży pod przewodnictwem świętego Urzędu Nauczycielskiego – za którym wiernie idąc, już nie ludzkie, lecz prawdziwie Boże przyjmuje słowa – niezachwianie trwa przy wierze raz przekazanej świętym; wnika w nią głębiej z pomocą słusznego osądu i w sposób pełniejszy stosuje ją w życiu”( n. 12). Na tej podstawie, w świadomości, że ta droga nie prowadzi do błędów, powstały różne formy pobożności, które rozwinęły się na przestrzeni wieków. Potwierdza to Katechizm Kościoła Katolickiego: „Zmysł religijny ludu chrześcijańskiego zawsze znajdował wyraz w różnorodnych formach pobożności, które otaczały życie sakramentalne Kościoła. Są to: cześć oddawana relikwiom, nawiedzanie sanktuariów, pielgrzymki, procesje, droga krzyżowa, tańce religijne, różaniec, medaliki”( n. 1674). Katechizm podkreśla też, że te formy pobożności są kontynuacją życia liturgicznego, które stanowi centrum życia chrześcijańskiego. Stąd też, aby nie doszło do różnego rodzaju nadużyć, „konieczne jest rozeznanie duszpasterskie, by podtrzymywać i wspierać religijność ludową, a w razie potrzeby oczyszczać i pogłębiać zmysł religijny, z którego wyrastają te formy pobożności, oraz kierować je do głębszego poznawania misterium Chrystusa. Praktykowanie tych form pobożności podlega trosce i osądowi biskupów oraz ogólnym normom Kościoła” (n. 1676). Właściwe rozeznanie zatem pozwala określić, co wynika z Bożego Objawienia i zarazem jest dla pożytku wiernych, a co stanowi przerost formy nad treścią i może się stać tylko budowaniem chwały ludzkiej.
Podczas finałowego koncertu, jak przystało na parafię, której patronuje Matka Boża Gromniczna, nie zabrakło pieśni maryjnych
Poświęcenie odrestaurowanych obrazów i tabernakulum, a także dziękczynny koncert złożyły się na uroczyste świętowanie jubileuszu 750-lecia parafii pw. Matki Bożej Gromnicznej w Kożuchowie.
Nie można ułaskawić człowieka niewinnego - powiedział prezydent Karol Nawrocki pytany, czy rzeczywiście akt łaski czeka już na byłego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobrę. W wywiadzie zaznaczył, że takie nieprawdziwe narracje trzeba ucinać.
Według prezydenta to, co dzieje się wokół ministra Ziobry, jest próbą odwrócenia uwagi opinii publicznej od realnych problemów, którymi żyją Polacy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
