Pojawił się nieznany dotąd list Benedykta XVI dotyczący jego rezygnacji
O ważności i pełni swej rezygnacji z posługi piotrowej przekonuje Benedykt XVI na łamach książki ks. prał. Nicoli Buxa „Realtà e utopia nella Chiesa” (Rzeczywistość i utopia w Kościele). W sierpniu 2014 roku papież senior skierował do niego list na temat ważności i zasadności jego rezygnacji. Jest to wyjątkowy dokument historyczny, który powinien położyć kres wielu bezowocnym spekulacjom.
„Twierdzenie, że wraz z rezygnacją porzuciłem jedynie sprawowanie posługi, a nie munus (posługę) jest sprzeczne z jasną doktryną dogmatyczno-kanoniczną. (...) Jeśli niektórzy dziennikarze mówią o «pełzającej schizmie», nie zasługują na żadną uwagę” - napisał Benedykt XVI w liście z 21 sierpnia 2014 r. do ks. prałata Nicoli Buxa, który zwrócił się do niego z pytaniem o wątpliwości i perypetie, które towarzyszyły jego rezygnacji z pontyfikatu.
Pełny tekst tego wyjątkowego dokumentu - który powinien położyć kres długiej dyskusji na temat intencji Benedykta XVI dotyczących jego rezygnacji - został obecnie publikowany po raz pierwszy jako dodatek do wspomnianej książki, napisanej przez ks. Nicolę Buxa wraz z Vito Palmiottim dla wydawnictwa Libri della Bussola.
Benedykt XVI, odpowiadając na przedstawione mu zarzuty, uznaje rezygnację papieża za „w pełni” ważną, a podobieństwo „między biskupem diecezjalnym a biskupem Rzymu w kwestii rezygnacji” za „uzasadnione”. Ponadto broni prawa papieża do wypowiadania się i pisania poza „urzędem papieskim”, tak jak sam to czynił, kontynuując podczas pontyfikatu pisanie książek, na przykład tomów poświęconych Jezusowi, które uważa za „misję powierzoną mu Pana”.
Ten list Benedykta XVI, o którego istnieniu było wiadomo, ale który nigdy nie został opublikowany przez ks. prałata Buxa, ma fundamentalne znaczenie historyczne, ponieważ pozwala zrozumieć myśl papieża seniora w odniesieniu do jego rezygnacji, ale także, bardziej ogólnie, jego teologiczną wizję papiestwa. Ponadto zamyka dyskusję na temat tego, kto w minionych latach był „prawdziwym papieżem”.
W książce fotokopia listu Benedykta XVI została zamieszczona wraz z tekstem listu, który wysłał mu prałat Nicola Bux, zawierającym kilka zastrzeżeń do rezygnacji i związanego z nią ryzyka „desakralizacji” papiestwa. Znajduje się tam również kilka krytycznych uwag na temat odpowiedzi udzielonych przez papieża seniora.
Nakładem Wydawnictwa Pastoralnego w Warszawie została wydana drukiem ksiązka autorstwa biskupa drohiczyńskiego Tadeusza Pikusa, zatytułowana: „Pojednajcie się z Bogiem”
Publikacja ta to studium ekumenizmu, dotykające też tematyki rozumienia jedności człowieka z Bogiem, misji jednoczącej Chrystusa i Ducha Świętego oraz Kościoła w aspekcie doktrynalnym, jak również ekumenicznych poczynań w odniesieniu do różnych wspólnot i dialogu z nimi. Autor pokazuje w niej uwarunkowania dialogu oraz różne rozumienie koncepcji jedności chrześcijan, wypracowane z udziałem członków innych wyznań.
Jak napisał we wstępie sam autor: „Podział wśród chrześcijan jest widoczny i stanowi problem nie tylko dla wyznawców tej religii, lecz także dla całego rodzaju ludzkiego. Przytoczone w tytule książki słowa Pawła Apostoła: «Pojednajcie się z Bogiem!» (2 Kor 5,20) dotykają wprost, w sposób istotowy, problemu podziału. Zachęta, podana w formie nakazu, zapewne wywoła u czytelnika podstawowe pytania: Dlaczego i w jakim celu mamy pojednać się z Bogiem? Co stoi u podstaw do podjęcia takiej decyzji i czemu miałoby to służyć? Szukanie odpowiedzi na pytanie o powód i cel pojednania się z Bogiem oraz poszukiwanie drogi i sposobu do osiągnięcia tego pojednania będzie tematem przewodnim opracowania. Książka «Pojednajcie się z Bogiem!» opisuje, w formie syntetycznej, kolejne etapy drogi człowieka prowadzącej ku jedności z Bogiem, z ludźmi i z samym sobą – według nauczania Kościoła katolickiego. Zawarty w książce wątek ekumeniczny wpisuje się w szeroki kontekst biblijnej i kościelnej historii zbawienia. Sposób takiego przedstawienia pozwala nam łatwiej rozeznać, czym jest ekumenizm oraz jaką gra rolę i jakie ma znaczenie dla wypełnienia planów Boga względem człowieka. Taka myśl jest obecna również u wielu chrześcijan różnych wyznań i prowadzi do szukania odpowiedzi na pytanie: Co czynić, by nastała na ziemi pełna i widzialna jedność Kościoła oraz jaki powinien być kształt tej jedności?”.
Bp Tadeusz Pikus od wielu lat zajmuje się naukowo teologią ekumeniczną, a z wyznawcami prawosławia, ich liturgią i pobożnością spotykał się podczas swej pracy w Moskwie i innych częściach Rosji, w tym także na teologicznych seminariach prawosławnych w Instytucie św. Andrzeja Apostoła oraz w pracy naukowej nad twórczością Aleksandra Mienia, prawosławnego kapłana, filozofa i teologa, zamordowanego w 1990 r., autora wielu książek, w których omawiane są kwestie filozoficzne, teologiczne, biblijne oraz liturgii i jej symboliki. Do niedawna Ksiądz Biskup był też przedstawicielem Konferencji Episkopatu Polski w pracach Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego. Sprawa jedności Kościołów wschodnich leży mu na sercu, co można odczuć w relacjach i rozmowach.
Nikt nie jest powołany do rozkazywania, wszyscy są powołani do służenia; nikt nie może narzucać swoich idei, wszyscy musimy wzajemnie siebie słuchać; nikt nie jest wykluczony, wszyscy jesteśmy powołani do uczestnictwa; nikt nie posiada całej prawdy, wszyscy musimy szukać jej pokornie i szukać jej razem - wskazał Ojciec Święty podczas Mszy św. w Bazylice św. Piotra. Eucharystia stanowiła zwieńczenie Jubileuszu zespołów synodalnych i organów uczestnictwa.
Podziel się cytatem
- wezwał Leon XIV. Nawiązując do ewangelicznej historii o faryzeuszu i celniku oraz ich postaw, Papież wskazał, że Kościół „nie stoi wyprostowany, triumfujący i dumny z siebie samego”, lecz „pochyla się, by umywać stopy ludzkości”; nie osądza, ale „staje się miejscem gościnnym dla wszystkich i dla każdego”; „nie zamyka się w sobie, ale trwa w słuchaniu Boga, aby w ten sam sposób móc słuchać wszystkich”.
Tym razem koncert organowy w kościele św. Jana Apostoła we Wrocławiu - Zakrzowie skupiony był wokół tekstów Marii Konopnickiej i Karola Wojtyły [św. Jana Pawła II].
Za organami zasiadł Emanuel Bączkowski, a recytacja tekstów literackich należała do Michała Chorosińskiego. W programie znalazły się utwory najwybitniejszych kompozytorów muzyki sakralnej: J. Haydna, J. S. Bacha, Ch. Gounoda, F. Vivianiego oraz M. Sawy. Publiczność usłyszała m.in. Oratorium Siedem Słów Chrystusa Haydna, Sicilianę z koncertu organowego d-moll Bacha oraz Marche Pontificale Gounoda, Grand Processional March z repertuaru Vivianiego, czy Sekwens Sawy. Wśród tekstów literackich pojawiły się wiersze Marii Konopnickiej oraz m.in. Renesansowy Psałterz Karola Wojtyły.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
